چکیده:       (اصل مقاله)

مطالعه حاضر باهدف تعیین اثرمستقیم و غیرمستقیم تدین بر سلامت انجام شده است، متغیر سلامت درچهار بعد جسمانی، روانی، اجتماعی ومعنوی درنظر گرفته شده، اثر غیرمستقیم تدین برسلامت از طریق متغیرهای حمایت اجتماعی و عزت نفس مورد بررسی قرار گرفته است. برای تبیین رابطه بین متغیرهای مورد مطالعه ازنظریه‌های دورکیم، آلپورت، ویلکینسن، پارگامنت و کوپر اسمیت استفاده شده است. مطالعه حاضر درچارچوب روش پیمایش انجام گردیده و اطلاعات لازم ازطریق پرسشنامه گردآوری شده است. با استفاده از روش نمونه‌گیری کوکران 400 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز به عنوان نمونه‌ی تحقیق انتخاب شدند. جهت بررسی فرضیه‌های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که بین متغیرهای تدین، حمایت اجتماعی و عزت نفس با سلامت کل درسطح اطمینان 99 درصد همبستگی معنی‌داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می‌دهد که متغیرهای مستقل 1/15 درصد تغییرات سلامت کل، 4/9 درصد تغییرات سلامت جسمانی، 2/23 درصد تغییرات سلامت روانی، 7/12 درصد تغییرات سلامت اجتماعی و 2/40 درصد از تعییرات سلامت معنوی را تبیین می‌کنند. هم‌چنین نتایج تکنیک تحلیل مسیر بیانگر این مطلب است‌که تدین بطور مستقیم ازنظر آماری تاثیر معنی‌داری بر روی سلامت کل وسلامتاجتماعی ندارد و تاثیر تدین براین ابعاد صرفا بصورت غیرمستقیم می‌باشد، این یافته‌ها دلالت‌های نظریه‌های کارکردگرا درخصوص اثر مثبت تدین بر حمایت اجتماعی، عزت نفس و سلامت را تایید می‌کند.

خلاصه ماشینی:

"بررسی رابطه تدین با سلامت (جسمانی، روانی، اجتماعی، معنوی) از طریق متغیرهای تعدیل‌گر حمایت اجتماعی و عزت نفس - مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مجید پورماجد 1 دکتر صمد صباغ 2 دکتر محمود علمی 3 تاریخ دریافت مقاله: 24/1/1393 تاریخ پذیرش نهایی مقاله: 31/3/1393 چکیده واژگان کلیدی: مقدمه یکی از عمده مسائلی که ذهن آدمی را از ابتدای تاریخ تاکنون به خود مشغول کرده و کنجکاوی وی را برانگیخته، شناخت عوامل موثر در ایجاد بیماری و راه‌های حصول سلامت بوده است. از این رو با اتکا به استدلال‌های موجود درباره کارکرد دین، فرضیه‌ زیرکاملا پذیرفتنی به نظر می‌رسد که تدین رابطه مثبتی باسلامت دارد؛ در مورد چگونگی تاثیر تدین برسلامت و تشریح مکانیسم این رابطه برخی از نویسندگان با مطرح کردن حمایت اجتماعی از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین دلایل ارتباط بین دین و سلامت یاد می‌کنند، حمایت اجتماعی یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی کننده‌های احساس بهزیستی روان‌شناختی است، از این روی منطقی به نظر می‌رسد که شرکت در فعالیت‌های دینی همراه با جمعیتی هم عقیده، منبعی از رضایت باشد، همراه بودن با افراد دیگر در یک بافت دینی حمایتگر و یاری‌رسان می‌تواند عاملی مهمی در ارتقای سلامت افراد قلمداد شود که با توجه بر تاثیر منفی حمایت اجتماعی بر تنش‌های روانی وسیستم ایمنی این مسئله چندان دور ازانتظار به نظر نمی‌رسد، احساس حمایت اجتماعی مبتنی بر دین، برخلاف سایر اشکال حمایت اجتماعی می تواند تا آن‌جا افزایش یابدکه بسیاری آن را منبع عالی‌ترین روابط حمایتی یعنی ارتباط با خدا تلقی کنند، ملوین پولنر درباره اهمیت این ارتباط این چنین استدلال می‌نماید که باور به دوست داشته شدن از سوی خداوند و دریافت حمایت معنوی ازاین طریق به افزایش عزت نفس افراد منجر می‌شود و باعث ارتقا سلامت آنان می‌شود(Helgcston ,2003)."