در این جامعه که احساسات از بالا کنترل می‌شود، طبعا چالش روانی بالایی اتفاق می افتد.

چرا مردم بیشتر از آرامبخش‌ها استفاده می‌کنند؟
علاوه بر این، گرایش به مقولات روانشناسی و استفاده بیشتر مردم از داروهای آرامبخش از عوارض همین بحرانهای حل نشده است که به باور این جامعه شناس کم کم در جامعه ایران گسترش یافته است. او در این رابطه می‌گوید:همه این موارد باعث شد کم کم رشته روانشناسی در دانشگاههای ما گسترش یابد. همین الان به خیابان انقلاب که سربزنید مملو از کتب روانشناسی در دودقیقه و سه دقیقه ، آرامش روان و عرفان حلقه و غیره است. این موارد نشان می‌دهد که روان انسان در جامعه ما به آن شکلی که فوکو می‌گفت اجتماعی شده و به مساله اجتماعی تبدیل شده است. باز هم همانطور که فوکو می‌گوید نحوه روبرو شدن با این موضوع هم مناسک خودش را دارد.

به گفته مهرآیین، از استفاده بیشتر مردم از داروهای آرامبخش تا افزایش حضور آنها در کلاسهای مشاوره و غیره نشانه‌هایی از نیاز مردم به جستجوی تکنیک‌های آرامش‌ است. استفاده از آرامبخش هایی مثل دیازپوکساید، کلونازپام و غیره بین مردم متداول شده . اگر یک تحقیقی انجام دهید بین داروهای روانی که با دوزهای متفاوت در یخچالهای خانه ها وجود دارد می‌بینید که خیلی از این داروها شبیه به یکدیگر است و این نشان دهنده تشدید تنش‌های روانی به مرور زمان است.فضای عمومی باز نیست، تخلیه هیجانات صورت نمی‌گیرد
مهرآیین باز نبودن فضا در حوزه عمومی برای بیان احساسات و تخلیه هیجانات روانی و تبدیل حوزه خصوصی به محلی برای تخلیه بار روانی این هیجانات را یکی از دلایل بیشتر شدن تهدید امنیت روانی در خانواده ها می‌داند و می‌گوید: جامعه مدرن ، خیابان را مثابه نمودی از مدرنیته و عرصه عمومی که در آن هیجانات امکان تخیه روانی می یابد، دوست دارد. تمام این تخلیه های روانی و هیجانی با دیدن کالا و سایر عناصر زندگی مدرن باید در خیابان انجام شود اما چون خیابان های ما بسته است، ناگزیر این بار روانی وارد خانه ها شده است. دقت کنید که تجربه ما از مدرنیته در واقع در خانواده ها بیشتر است. این است که میزان مصرف بالای هرچیزی (اعم از برق، انرژی و آب و حتی مشروبات الکلی دست ساز ) را در خانه‌ها می‌بینیم. میزان تولید مشروبات الکلی در یک سال گذشته ۸۰۰ برابر شده است، این یعنی اینکه برخی خانه ها تبدیل به بارخصوصی شده‌اند و این ناشی از تنش‌هایی است که در فضای خانه ها و بین زنان و مردان و اعضای خانواده وجود دارد و به این شکل بروز پیدا می‌کند.

روان از هم گسیخته چه تاثیری بر جامعه دارد؟
اما تاثیر یک روان از هم گسیخته بر جامعه چیست؟ چگونه یک روان از هم گسیخته جامعه را بیشتر تحریک می‌کند که بیشتر روانش به هم ریخته شود. مهر آیین در این رابطه به وقایعی اشاره می‌کند که در سالهای اخیر رخ داده. از ماجرای تلخ ستایش و بنیتا و غیره تا آزار جنسی دانش آموزان در مدرسه غرب تهران. این جامعه شناس می‌گوید: امنیت روانی یک مفهوم خنثی نیست. طبعا وقتی در جامعه‌ای امنیت روانی به هم می‌خورد بر سایر زوایای اجتماعی تاثیر می‌گذارد و در حوزه های مختلف نمود پیدا می‌کند. او معتقد است بخشی از آنچه ما امروز از آن به عنوان افزایش نارضایتی ها و اعتراضات گروههای مختلف اجتماعی (کارگری، زنان، کشاورزان ، مال باختگان و….) نام می‌بریم ، ناشی از تضاد مشی سیاسی با زندگی اجتماعی افراد است که در سالیان گذشته به تدریج تشدید شده است.

مهرآیین می‌گوید: در نسبت بین زندگی و سیاست، چهار الگوی رابطه وجود دارد. یک الگوی رابطه این است که سیاست هرکاری دلش میخواهد انجام میدهد. اعم از جنگ، صادر کردن ایدئولوژی و غیره که در جامعه ما این رویه حاکم است . یک نوع دیگر آن که در سالهای اخیر تحت عنوان «توسعه پایدار» در جامعه ما هم از آن حرف زده شد، این است که سیاست هرکاری می‌خواهد انجام دهد اما به محیط زیست و فرهنگ جامعه اعتنا کند تا خسارتی به نسل های بعد وارد نکند که از آن با عنوان الگوی توسعه پایدار نام میبرند.پیوند بین سیاست و زندگی باید برقرار شود
با این حال به گفته این جامعه شناس این دو الگو یک مشکل اساسی دارند . اینکه در هیچ یک از آنها، زندگی با سیاست پیوند نمی‌خورد.

مهرآیین در این رابطه می‌گوید: این دو الگو از زندگی جدا هستند. یا سیاست پیروز ماجراست یا اینکه سیاست باید به محیط زیست و فرهنگ طبق الگوی توسعه پایدار اعتنا کند. بنابراین پیوندی بین اینها و زندگی اجتماعی مردم به وجود نمی‌آید. اما ما یک الگوی دیگر در مباحث تئوریک با عنوان زیست – سیاست داریم که این پیوند را بین سیاست و زندگی برقرار می‌کند.